درمان بواسیر خفیف
ظاهر بد بواسیرهای خارج آمده یا عفونت توده ی سیاه شده بواسیر لخته ای یا ترمبوزه از خفیف ترین تا شدیدترین عارضه های احتمالی بواسیر به حساب می آید. احتمال ابتلا به کم خونی فقر آهن در بواسیرهای خونریزی دهنده به ویژه بواسیر داخلی هست. به خاطر تغییر شکلی که در رگهای منطقه مقعد ایجاد می شود، احتمال تغییرات غیرنرمال در بقیه سلول های روده ای بیشتر می شود و شخص را در خطر مبتلا شدن به انواع سرطان های روده ای می کند.
در اغلب موارد بیماری بواسیر خفیف است و در صورت پیگیری فوری کمتر سبب ایجاد مشکل جدی در شخص می شود. با این حال کم توجهی به درمان مناسب آن باعث ظاهر شدن عارضه های بدی می شود.
ظاهر بد بواسیرهای خارج آمده یا عفونت توده ی سیاه شده بواسیر لخته ای یا ترمبوزه از خفیف ترین تا شدیدترین عارضه های احتمالی بواسیر به حساب می آید. احتمال ابتلا به کم خونی فقر آهن در بواسیرهای خونریزی دهنده به ویژه بواسیر داخلی هست. به خاطر تغییر شکلی که در رگهای منطقه مقعد ایجاد می شود، احتمال تغییرات غیرنرمال در بقیه سلول های روده ای بیشتر می شود و شخص را در خطر مبتلا شدن به انواع سرطان های روده ای می کند.
برخی زمانها عارضه ها، از خود بواسیر ناشی نمی شوند بلکه روش درمان بواسیر باعث عارضه هایی در شخص می شود که عبارتند از:
خونریزی زیاد: برخی مواقع رگها به صورت کامل گرفته نمی شوند و شخص از منطقه رگهایی که خوب مسدود نشده اند دچار خونریزی مقعدی می شود و به صورت توده پرخون ظاهر می شود. اگرچه صدمه به مخاط راست روده در زمان جراحی نیز خود را به صورت خونریزی غیرطبیعی نشان می دهد.
عفونت: به دنبال مراقبت ناکافی و نادرست از ناحیه برش و بخیه مقعد پس از عمل احتمال چرکی شدن محل عمل شده بیشتر می شود. البته شاید عفونت و زخم شدن بواسیر پیش از عمل هم اتفاق بیفتد.
بی اختیاری مدفوع: در برخی مواقع در زمان جراحی به اعصاب حسگر و کنترلی دریچهی مقعد صدمه وارد می شود به طوریکه شخص با عارضه بی اختیاری مدفوع روبه رو می شود. البته این مورد خیلی کم پیش می آید و به احتمال زیاد امکان درست کردن آن با جراحی های دیگر میسر است.
فیستول مقعد: فیستول یک مجرای کوچک و غیر نرمال است که احتمال دارد در زمان جراحی با بی احتیاطی پزشک بین مجرای مقعد با سطح پوست خارجی آن یا داخل واژن زنان به وجود بیاید. با توجه به ناحیه فیستول امکان درز مدفوع از سطح پوست یا واژن هست.
آلرژی: احتمال دارد شخص به ماده های تشکیل‌دهنده داروهای موضعی منطقه مقعد آلرژی داشته باشد و دچار خارش یا قرمزی شود.
ترمبوز وریدی مقعد: احتمال پدید آمدن لخته خون در رگهای وریدی مقعد به دنبال یک روش درمانی به اسم اسکلروتراپی هست.
با این گفته ها بهتر است شخص پیش از انتخاب روش درمانی برای درمان بواسیر خفیف عارضه های هر یک از آنها را از پزشک خود جویا شود، بعد با آگاهی بیشتر و با کمک پزشک متخصص خود درمان بواسیر مناسبی را برای خود را انتخاب کند.
همواره دیدن ناحیه صدمه دیده نخستین مرحله عملی برای تشخیص بیماری ها است. نشان دادن مقعد به پزشک برای خیلی از اشخاص خجالت آور است، برای همین خیلی از بیماران بواسیر از مراجعه به پزشک اجتناب می نمایند و ترجیح می دهند با بیماری خود بسازند و بسوزند.
پزشک در نخستین ملاقات ابتدا شرح حالی دقیق از نشانه های بیمار و سابقه بیماری های دیگر او می گیرد. دادن شرح حال دقیق توسط بیمار و شرح کامل علائم می تواند کمک زیادی به سرعت تشخیص بیماری یا نوع آن نماید. بعد پزشک با معاینه فیزیکی منطقه مقعد می تواند تا حدودی مبتلا شدن فرد به بواسیر را تشخیص دهد. در صورت تردید به درونی بودن بواسیر احتیاج به معاینه با انگشت و همینطور برای تأیید آن، کمک گرفتن از سایر روش ها است.
رنگ خون خارج شده از مقعد هم می تواند به تشخیص بهتر کمک کند، چون غالباً خون سیاه علامت خونریزی در ناحیه های فوقانی دستگاه گوارش و روده‌ها است و خون روشن علامت نزدیکی ناحیه خونریزی به مقعد است. البته همیشه نمی توان گفت خون قرمز روشن علامت بواسیر است و برای تشخیص قطعی باید معاینه زیادی انجام شود. خونریزی افزون بر بواسیر می تواند علامت بقیه بیماری های گوارشی مثل برجستگی های گوشتی، توده های خوش‌خیم یا بدخیم، بیماری التهابی روده باشد. مخلوط یا جدا بودن خون از مدفوع هم یک علامت دیگر برای داشتن بواسیر است چون غالبا خونریزی بواسیر جدا از مدفوع بیرون می آید.
در بررسی با انگشت پزشک با انگشت پوشیده با دستکش و آغشته به ژل برای کم کردن درد معاینه، درون مقعد را لمس می کند. لمس هر توده و یا برآمدگی غیر عادی پزشک را ملزم به انجام معاینات بالینی دیگر می کند.
بسته به تشخیص پزشک، کولونوسکوپی (در کولونوسکوپی با استفاده از وارد کردن یک لوله‌ی باریک دارای دوربین به درون مقعد داخل آن را مشاهده می‌کنند.) برای مشاهده تمام روده و یا سیگموئیدوسکوپی برای دیدن بخش پایانی راست روده درخواست می شود. سن بیمار در تصمیم پزشک بی تأثیر نیست. برای اطمینان در افراد سالخورده نیاز به بررسی گسترده تر و دقیق تر است.
در نهایت پزشک با مشاهده درون مجرای مقعد و روده و مطابقت علائم بیمار با معاینه های خود به تشخیص بیماری بواسیر و حتی نوع آن پی می برد. تشخیص درست نوع بیماری بواسیر برای انتخاب روش درمانی مناسب خیلی مهم است. بهبودی کامل زمانی حاصل می شود که پزشک بیماری را به درستی تشخیص داده باشد.
منبع: کلینیک سامان